„Ég sit í þessari súpu svo lengi sem einhver ákveður að ég eigi að sitja í þessari súpu“:Reynsla íslenskra karlmanna sem orðið hafa fyrir slaufunarmenningu í kjölfar ásakana um kynferðisofbeldi opinberlega

Opinber smánun er ekki nýtt fyrirbæri í nútímasamfélagi en eftir komu samfélagsmiðla hefur opinber smánun tekið miklum breytingum og er nú betur þekkt sem slaufunarmenning (e. cancel culture). Slaufunarmenningu má skilgreina sem tilraun til að útiloka einstaklinga sem brotið hafa gegn gildum og viðmiðum samfélagsins. Tilgangur þessarar rannsóknar er að auka þekkingu á slaufunarmenningu með því að varpa ljósi á reynslu íslenskra karlmanna sem orðið hafa fyrir henni í kjölfar ásakana um kynferðisofbeldi opinberlega. Markmið rannsóknarinnar fólst í að fá innsýn inn í aðstæður og reynslu viðmælenda og skilja hvaða áhrif slaufunarmenning hefur á þá sem verða fyrir henni. Notast var við eigindlega aðferðafræði þar sem tekin voru fjögur hálfstöðluð viðtöl við íslenska karlmenn yfir 18 ára aldri sem orðið hafa fyrir slaufun. Í kjölfar greiningar gagna komu í ljós þrjú meginþemu en þau eru Slaufunarmenning, Áhrif slaufunarmenningar á einstaklinginn og nærumhverfið og að lokum Horft fram á veginn. Niðurstöður rannsóknarinnar samsvöruðu markmiði hennar en í því fólst að fá innsýn með því að heyra reynslu íslenskra karlamanna sem orðið hafa fyrir slaufunarmenningu í kjölfar ásakana um kynferðisofbeldi opinberlega. Niðurstöður rannsóknarinnar sýndu fram á að slaufunin hafði í för með sér alvarlegar afleiðingar á ýmist andlega heilsu viðmælenda eða félagslega stöðu þeirra, sem og fjárhagslegar afleiðingar. Niðurstöður rannsóknarinnar gefa því til kynna að neikvæðar afleiðingar slaufunarinnar vegi meira en þær jákvæðu en afleiðingarnar voru ekki takmarkaðar við þá sjálfa heldur hafði slaufunin einnig áhrif á fjölskyldu og vini viðmælenda. Því er hægt að velta fyrir sér hvort þessi aðferð sé réttmæt og viðeigandi en slaufunarmenning gerir lítinn greinarmun á alvarleika brota og fá einstaklingar sömu refsingu þrátt fyrir ásakanir um ólík brot. Höfundur telur að þörf sé á frekari rannsóknum á slaufunarmenningu þar viðfangsefnið er fremur ný til komið í nútíma samfélagi. Með frekari rannsóknum fylgir aukin þekking sem og vitundarvakning á þeim afleiðingum sem menningin kann að hafa í för með sér.Public shaming is not a new phenomenon in modern society but after the advent of social media, public shaming has taken a new form and is now better known as cancel culture. Cancel culture can be described as an attempt to exclude individuals who have violated the values and norms of society. The purpose of this research is to increase knowledge about cancel culture by shedding light on the experiences of Icelandic men who have been accused of sexual violence publicly and have been canceled as a result. The research aims to get insight into the interviewee's experience and to understand what effect cancel culture has on those who are exposed to it. A qualitative method was used, where four semi-structured interviews were conducted with Icelandic men over the age of 18 who have all been canceled. Following the analysis of the data, three main themes emerged, Cancel culture, The impact of cancel culture on the individual and their support system, and finally Looking ahead. The results of the study were in line with its objectives, but it consisted of gaining insight by hearing the experiences of Icelandic men who have canceled after being accused of sexual violence publicly. The results of the study showed that the cancellation had serious consequences on the interviewees' mental health, and social status as well as financial consequences. The results of the study indicate that the consequences outweigh the positive ones. The consequences were not limited to themselves, the cancellation also affected the interviewees' family and friends. It is, therefore, possible to wonder if the method is justified and appropriate, but cancel culture makes little difference between the seriousness of offenses and individuals receiving the same punishment despite accusations of different offenses. The author believes that there is a need for further research on the culture of laziness, as the subject is new to come in modern society. With further research comes increased knowledge as well as awareness of the consequences that education may have